*ΕΚΟΥΣΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗ!*Ποίημα Πρεσβυτέρα Καλυψώ Δημητριάδη

Περνούν οι μέρες,

περνούν τα χρόνια,

η ζωή μας φεύγει

σαν το νερό,

και μεις πιστεύουμε,

έχουμε ακόμα 

και ευκαιρίες

μα και καιρό!

Ίσως δεν έχουμε

ούτε μία μέρα,

ούτε μία ώρα,

ούτε λεπτό…

Ξέρουμε αν έρχεται 

ο Ταξιάρχης 

με το σπαθί του 

το κοφτερό,

για να μας κόψει 

της ζωής το νήμα,

κι αύριο να ‘μαστε 

μέσα στο μνήμα;;

Μήπως μας κούρασε

η κατάσταση όλη

και αδρανήσαμε

για προσευχή;

Μήπως γογγύσαμε

μ’ αυτά που ήρθαν;

Μήπως δεν έχουμε 

υπομονή;

*Πότε σκεφτήκαμε

πόση ο Χριστός μας,

κάνει για όλους μας

υπομονή,*

και περιμένει

το όπλο να πιάσουμε

που όλα τα νήματα

της γης κινεί;

Είναι το μόνο 

που δεν σπουδάζεται,

παρά βιώνεται 

πνευματικά,

μας γιγαντώνει,

μας υποχρεώνει,

*να ζούμε μόνο 

θυσιαστικά,*

με ένα τρόπο 

πολύ παράξενο,

*όπως η Σταύρωση 

του Ιησού!*

*Πάσχουμε αγόγγυστα*

*και τους νικάμε

όλους τους αόρατους

γύρω εχθρούς!*

Ποιο είναι το όπλο;;

Είναι η αγάπη!

Όποιος αγαπάει αληθινά,

*με προθυμία

πολλή σταυρώνεται*

*και θυσιάζεται ειλικρινά!*

*Η εκούσια Σταύρωση

είναι ψυχή μου,

το εισιτήριο 

του Παραδείσου!

Χωρίς αυτήν 

ούτε αγάπη,

ούτε Ανάσταση 

θα’χεις… θυμήσου!*

Κι αν ο Αντίχριστος

στα χρόνια που ήρθαν

τώρα την πάγωσε

κάθε αγάπη 

και τη σκοτώνει,

υπάρχουν κάποιοι

που αντιστέκονται,

που δεν τους νοιάζουν

κόποι και πόνοι.

Κρατούν το λάβαρο

ψηλά της Πίστης,

γι’αυτό σε λίγο

θα τους υψώσει

πολύ ο Κτίστης,

και τον Αντίχριστο

μα και τα πιόνια του

θα τα νικήσει,

γιατί δεν πιάσαν 

ποτέ τους όπλο,

*αφού κανέναν

ποτέ δεν είχανε 

αυτοί αγαπήσει!!*

Θαρσείτε αδέλφια!

Χαρά να έχουμε,

μην μας πλακώνει 

θλίψη βαρειά,

*γιατί εμάς

ο Κύριος διάλεξε,

της Πίστης να’μαστε

η μικρή η ζύμη

και η μαγιά!*

Ψυχή μου χαίρε

μα και αγάλλου,

η νίκη σου είναι 

μοναδική!

*Είσαι βασίλισσα 

ενός κόσμου άλλου,

που σε προσμένει

ψηλά εκεί!!*

Η αιωνιότητα 

δεν έχει χρόνο!

Γι’ αυτό και γεύεσαι

τόση χαρά,

αφού ήδη βρίσκεσαι

στα χέρια Εκείνου

που με λαχτάρα

σε καρτερά!

Ζεις από τώρα

του Παραδείσου 

το πανηγύρι!

Μόνο κρατήσου

απ’ την ταπείνωση

και να ζητάς μονάχα ένα:

*Την χάρη Του ο Ύψιστος

απ’ την καρδιά σου,

μην αποσύρει!*

Αυτό αν κάνεις,

δεν έχεις τίποτα 

να φοβηθείς!

*Αφού τη νοιώθεις,

την Βασιλεία Του,

μες στην καρδιά σου

ήδη την ζεις!!*

Αν δεν ποθούμε

και δεν πιστεύουμε

*με σιγουριά*

ότι θα βρούμε

οι πιστοί Παράδεισο,

η αμφιβολία μας

είναι επικίνδυνη

και να μας ρίξει 

μπορεί στην άβυσσο!

*Με τέλεια πίστη 

γι’ αυτό ας βαδίζουμε

και θα μας βγάλει

όπου ποθούμε 

μονάχα εμείς 

κι όχι όπου θέλουν

να πάμε οι άλλοι!!*

*ΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΑΝΕ

ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ

ΠΟΤΕ ΠΙΣΤΟΙ

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΕΣΑΝ

Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ

ΤΗΝ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ

Α Ν Ε Π Ι Σ Τ Ρ Ε Π Τ Ι !!!*