ΕΒΔΟΜΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ / Σταυραετός / Β.Α

 

 
Τους πύργους κτίσαν οι άρχοντες  στη νέα Βυλώνα
και μόνοι τους εσύγχισαν τα φρενικά του νου
με καπνισμένο σκοτεινό ερμάφροδο αιώνα
τα σύννεφα μελάνωσαν του γαλανού ουρανού.
 
Δυο ψήφους πήραν κι έπλασαν αντινομίας νόμους
το δίκαιο το εξόρισαν σε σκέψεις μοναξές
με οχετούς μας γέμισαν γυάλινους υπονόμους
με κοπριές λιπαίνεται ετούτος ο μπαξές.
 
Με σταγονο λογίδρια τη μέρα μας ορίζουν
οι ιερείς του αλάστορα  γελάν ειρωνικά
ανέμελα λάγνες γριές τριγύρω τους σφυρίζουν
μες τα ραμμένα υγρόβαλτα τα σάπια ιδανικά.
 
Οι Μεσαλίνες η Θαϊς και οι των καιρών Λαϊδες
επαγγελίας βρήκαν γη και πτωτική σειρά
του μαύρου σκότους οι άμορφες οι ψευτονηρηίδες
στης άβυσου χορεύοντας πετάνε τη χαρά.
 
Και καμαρώνουν θλιβερά κάθε λογής παγόνια
για κάθε τους δικαίωμα σαν σε σκυλί ριχτό
πάνω στα περονόκαρφα για την ψυχή σεντόνια
μ’ ένα στη σκέψη ακάνθινο στεφάνι ένα φριχτό.
 
Οι μέρες φεύγουνε περνούν βραδιάζει ξημερώνει
των άθλιων οι φάλαγγες με τη φθορά μετρούν
ποιος σκλάβος δω την ύπαρξη σκληρά δεν την πληρώνει
με τήλε γυαλοβέλονα τη ζήση του τρυπούν.
 
Κι ένας Προφήτης ! Μια φωνή από μακριά φωνάζει !
Αίμα ! Κοιτάξτε ποταμούς! Κοιτάξτε κολασμένοι
το δακρυσμένο ορφανό ! Τη μάνα που στενάζει !
Να όλη η γης ξερνάει φωτιά και σεις είστε οι καμμένοι
 
 
 
κι η τελευταία έρχεται για όλη τη γης νυχτιά.
 
                                                                            Β.Α.