Αλίμονο στον ποιητή που η άκρη της γραφίδας
δε γράφει λόγια της καρδιάς μα της επιδερμίδας.
Αλίμονο στο Δάσκαλο, με πόνο σας το λέω,
που με μικρό αντάλλαξε το Δέλτα Κεφαλαίο.
Κι αν είναι αυτός ο ποιητής και δάσκαλος συνάμα
αλίμονο! στην παιδική ψυχούλα αφήνει τραύμα.
Αλίμονό σου ποιητή, σε πήραμε χαμπάρι
έχεις πουλήσει την καρδιά, κράτησες το τομάρι.
Αλίμονό σου δάσκαλε και το παιδί δακρύσει
«ο δάσκαλός μου ο ποιητής γυμνός» θ’ αναφωνήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου