ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΣΕΠΗΣ του Πέτρου Βελούδα

Στο βροχερό απόδειπνο

μέσα στα δακρυσμένα μάτια σου

επιπλέουν οι νοσταλγικές

στιγμές των ανομολόγητων

παρορμήσεων…

Δεν ξέρω αν μέσα

σου ο ψυχισμός

ειναι γέννημα θύελλας

είσαι καταιγίδα ή

απάνεμο λιμανι;...

Ευτυχώς η ομπρέλα

της συνείδησής μου

είναι πάντα ανοικτή

σε μπόρες και χιονισμένα

συναισθήματα.

Άκου μια γλυκειά μελωδία

από το τραγούδι που σου

εγραψα να σου χαιδεύει

τα αυτιά μια παραπονιάρικη

μουσική σαν θάλασσα

γαλήνης

μια γαλανή

θάλασσα

ασμάτων νηνεμίας..

Μην μιλάς

αρκεί η εσωτερική

προσευχή σου

να γίνεται σιωπηλά

Νομίζεις δεν σε ακούει

ο Ουρανός;

Ο πανσοφος Θεός

όλα τα ακούει

και την καταλληλη στιγμή

δίνει λύσεις

Μην χαραμίζεις

την καρδιά σου

σε ταχυπαλμίες

αναλώσιμων συναισθηματικών

δεσμών

Το προσωπό σου τώρα

που διαβασες ευλαβικά

την ευχή δείχνεις

να λάμπεις

Σε παρακαλώ μην

προσκαλείς την μοναξιά

και την κερνάς νέκταρ

μιας πικρής οινοποσίας..

Καθε που βλέπεις

να μικραίνει

το ολόγιομο φεγγάρι

Για δες! το φεγγάρι

τρυπώνει στον πυθμένα

της σκέψης σου μιας

τσέπης ιδεών

Τωρα πριν σε αποχαιρετίσω

σε προκαλώ μια εκπληξη

στα μαλλιά σου ανεμίζω

Κοίτα στην τσάντα

που σου δωρισα

κατι λησμόνησα..

Ναι, θυμήθηκα

στην τσάντα σου

ξέχασα το...χαμόγελό μου!