"Μπροστά σ' ένα πίνακα που με συγκλόνισε, 11/8/2021"
Με κυβερνούν χιλιάδες σκέψεις.
Αποπροσανατολίζομαι.
Η καρδιά γεννά
την πιο στοχαστική στιχομυθία.
Είναι υπέροχη η
αντίθεση -
σου παρουσιάζω τα συναισθήματα,
με προσγειώνεις στο πλαίσιο.
Μιλάμε για το παρόν,
επιχειρηματολογώντας με παρελθοντικά κριτήρια.
Σκέφτομαι να θρυμματίσουμε τους φράκτες
που χωρίζουν
ό,τι στο σύμπαν είναι ενιαία παρουσία.
Έχει επιλεχθεί μια φωτιά για εμάς -
δοξαστική.
*
Βρέχει, βρέχει, βρέχει
πάνω στα ατρύγητα όνειρα -
πότε μοιρολόι
πότε νανούρισμα -
θολώνει ο αντικατοπτρισμός
εξαπατά τη χίμαιρα.
Βρέχει, φυσάει, βρέχει
πάνω στον συρμό του χρόνου -
Προσδοκίες για δέσμες φωτεινές -
κι ακόμη βρέχει, βρέχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου