Αμάραντος / Σαλίβερος Νικόλας

 

Ενας Ελληνας γεννήθηκε

με μοιρών το ύδωρ  χρίστηκε.

Μιχάλης εβαπτίστηκε

μα Μίκης ‘ εγνωρίστηκε.

/

Της Μουσικής ταλέντο πείρε πρώτο

Και στην πολιτική έκανε «κρότο».

Χτυπήθηκε,εξωρίστηκε,

ποτέ του θε πτοήθηκε.

/

Χρόνια πολλά εντύθηκε

και στον κόσμο αναγνωρίσθηκε

Μια Ομορφη πόλη με μουσική 

εδόμησε,που εγίνει οικουμενική.

/

Πολέμησε για την ελευθερία

που θα τον γράψει η Ιστορία.

Γνώρισε τους ποιητές εις το λαό

κι’έχτισε της ελευθερίας το ναό

/

Απ τον εαυτό του έβγαλε το στέμμα

του αδελφού  σαν γεύτηκε το αίμα.

Με βάρκα βγήκε στο γιαλό, μοναχός

και του Ορωπού ακούστηκ’  ο αχός.

/

Ορφάνεψε η γη,με κυβερνήτες νάνους

κ’έκρυψε ο λαός το δάκρυ του σε θάμνους.

Ο ένας ετραγούδησε να γίνει χίλιοι-δεκατρείς

γιατί αυτό μονάχα θέλει η Ελλάς-πατρίς.

/

Μ’ένα χελιδόνι, την Ανοιξη έκανε πηγή

και χόρεψε συρτάκι μ’ όλους   στη γή.

Κι’αν πέρασε στη ζωή  κι’από σταυρό

τον λόγο και το τραγούδι έκανε θησαυρό.

/

Φώναζε ενωθείτε, βράχο-βράχο,χέρι-χέρι

κι’ο καημός δεν θα μετρά και χαρά θα φέρει.

Η αγάπη πάλι να κατοικήσει μεσ’τα στήθη

και του Ηλιου ακτίνες δεν είναι παραμύθι.

/

Εκανε τη ζωή του,αλήθειας καθήκον

κι’ας δαγκώθηκε από τον λύκο,

Είτε με εξορίες,φάλαγκα και νοσήματα,

είτε με εκμετάλευση στο προικιό του.

Τις δάφνες του δεν έκανε εικονίσματα,

και μάχες έδινε μέχρι και το φευγιό του.

/

Αμάραντες οι δάφνες που φύτεψε και στο κόσμο δώρισε

Αμάραντες κι’οι ιδέες για λευτεριά ολούθε οπού σκόρπισε.

Αμάραντη και μνήμη στον Μίκη

σ’όλης της γής πλάτη και τα μήκη.

Αμάραντος