Αναπνοή της γλώσσας είναι ο στίχος,
η ποίηση της γλώσσας μουσική
και μουσική της ποίησης ο ήχος
το λήθαργο που διώχνει απ’ την ψυχή!
Ένας μονάχα στίχος ρίχνει τείχος,
το ποίημα ταρακουνά τη γη
συθέμελος σεισμός που είναι δίχως
ν’ αφήνει ανεπούλωτη πληγή!
Η ποίηση μάς δείχνει λεωφόρους,
πως της ζωής να δρέπουμε καρπούς,
χωρίς συμβιβασμούς και δίχως όρους,
γιατί έχει γνωρίσει ατραπούς
κι ακάθεκτη τραβά για πιο μεγάλα,
των ποιητών αρμέγοντας το γάλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου