Aναισθητικό για λησμονημένους / Νούσιας Σωτήρης

Όταν φιλοξενώ την νύχτα θα της δωρίζω την πιο μεγάλη αντοχή μου, ένα ζεστό ρόφημα κι ένα μέρος να πλαγιάσει.

Έρχεται πάντα κουρασμένη απ’το πολύ φώς και την απόσταση των ανθρώπων. Δεν λέμε πολλά.

Δώστε μια γωνιά στην νύχτα να αποκάμει, κι αυτή θα ανταποδώσει, φωτίζοντας τον ουρανό με την πύρινη φλόγα των αστεριών. Έτσι που μέχρι να ξανάρθει να μοιάζει μοιραίος ο ερχομός κι αναπόφευκτη η θαλπωρή της.

Αναισθητικό για λησμονημένους. Αιώρα σε ύπνο γλυκό. Διαδρομή ανάμεσα σε ονειρικές εξάρσεις.