---------- Πομπηία ----------- / Φιλιππάκης Γιάννης

Άρχισε η Αίτνα να καπνίζει

πριν το μάγμα ξεπροβάλει στο διάσελο,

της απογοήτευσης.

Η Πολιτεία μου, Πομπηία απόψε,

ο ουρανός νεφέλωμα πυροκλαστικό

στην αυγή της αλήθειας.

Ίσως αύριο, καμένα οστά ονείρων στα ερείπια,

για τους αρχαιολόγους.

Ίσως, μισοκαμένοι σκελετοί αγάπης,

σφιχταγκαλιασμένοι ακόμα.

Σημασία καμιά αν πυροδότησε το άκαυτο

ο γιος της λύκαινας

ή του πολέμου.

Σημασία καμιά

αν υπάρχουν ιεροψάλτες άγγελοι.

Στ΄ ουρανού το τρύπιο κατάστρωμα

οι απώλειες γράφτηκαν,

άφαντος ο καπετάνιος.

Χωρίς πυξίδα η κιβωτός,

δεν βρήκαν κλαράκι ελαίας,

άφαντα και τα περιστέρια.

Αναβλήθηκε για αιώνες η Ανάσταση...

Μα να ! η πρώτη χελιδόνα

που ψάχνει ψαλίδι εγκαινίων.

Μάλλον,από ψηλά, πάνω απ τ άκαυτα νέφη

σε είδε ν΄άρχεσαι

ντυμένη νεοσσούς.

<< Αγάπη ή ειρήνη >>

συνώνυμα,

τιτίβισαν

οι ματωμένοι Άγγελοι.