η ζωή εγκλωβίστηκε σε τέσσερις τοίχους ενός νου
που η κοινωνία φυλάκισε
Χωρίς αδίκημα ισόβια
σε σανατοριο
ούτε ένα λεπτό
ο μουχλιασμενος αέρας που μας δωσαν
ν ανασανουμε δεν ξεθολωσε
στην ατμόσφαιρα της πραγματικοτητας
αντίθετα εισχώρησε στα ονειρα
τα σκουριασε κι αυτά
στην αναμονή της χαρης
που δεν ήρθε ποτέ
ζωή ονειρική
ζωή πραγματική
ένα και το αυτό γιναν μονομιας
ζωή χαμένη επ άπειρον
που νεκρωσε και την ψυχή
πεταμενη τώρα πια σε βρώμικα απόνερα
λυσσασμενοι σκύλοι
την κατασπαραζουν
με τα όρνια
ν'αναμένουν τη σειρά τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου