ΤΑ ΧΑΡΤΙΝΑ ΚΑΡΑΒΙΑ / Ζωχιού Λυγερή

 

Γιατί να ξέρεις ...

Πως ταξιδεύουνε τα ποιήματα

Με την ψυχή πανιά τους

Κι ο ποιητής

τ' ακολουθεί με τη ματιά ήσυχη πια

όλο που ξεμακραίνουν

 

Μπαίνουν και  βγαίνουν σε λιμάνια

και άνθρωποι σαλπάρουνε μαζί τους

 

Τί άλλο να ζητήσει ;

Μον' κι άλλο κι άλλο

Πολλά καράβια τέτοια να κινήσει στο μυαλό

εκείνος ο ανυπόταχτος βοριάς

που κάθε τόσο ξεκινά

κι άγρια θάλασσα σηκώνει πάνω στο χαρτί του

 

Ο ποιητής ...

Τα χάρτινα καράβια του ...

 

Όλα να δει να ταξιδεύουνε τον κόσμο

Μέχρι να ξαποστάσουν τα σκαριά τους

σε μια ήσυχη αμμουδιά

Να ησυχάσουν και να γίνουν πάλι ένα

μ' αυτόν που τα συνταίριαξε για κάποιο λόγο

 

 Ο ποιητής ...

στον χρόνο και στο όνειρο με άγνοια κινδύνου εκτεθειμένος ...