Φέβγει ο χρόνος αδυσώπητος
και με σέρνει μαζί του
´Στάσου ´ φωνάζω
και με τρομάζει
η απελπισία της φωνής μου
´Και τι θα γίνει
με όσα δεν πρόλαβα ;
Τόσα λόγια ανείπωτα
τόσες αγκαλιές που δεν τόλμησα
τόσες συγγνώμες κρυμμένες
στον εγωισμό
τόσα σ αγαπώ
που θεωρούσα αυτονόητα
´Στάσου ´ φωνάζω
´να ζήσω τις χαρές της ζωής
που η ανάγκη για επιβίωση
μου στέρησε
Να παίξω με το γιό μου
και να δούμε μια ταινία μαζί
που η έλλειψη χρόνου
δεν μου επέτρεψε
Να προειδοποιήσω τουλάχιστον
όσους προλάβω πως
Λίγος ο χρόνος της ζωής
φέβγει και πίσω δεν έρχεται.
Δικαιούσαι τόσα πολλά ,
μην τα προσπερνάς
ΖΗΣΕ !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου