Δαντέλες / Ζωή Γκαϊδατζή

 Κάθε βράδυ

με επισκέπτονται
κάτι κουρελιασμένες δαντέλες
δίπλα στον υπόνομο.
Άδικα περιμένω
χίλια χρόνια τώρα
να σκιστούν τελείως.
Το μεθάνιο των πτωμάτων
τρέφει τις ίνες τους
κι εγώ συρρικνώνομαι
από την αποστείρωση
της μητρός μου.

 

     Ποιητική συλλογή: Λοβοτομές τελευταίας τεχνολογίας, Κύμα, 2018