EΡΑΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΩΝ / Αλεξάνδρα Κολιγιώτη

 

 

Εραστές στιγμών είμαστε

μέσα από τα κατάλοιπα των εμπειριών μας.

 

Μικρογραμμάρια του αγέραστου νου

που χαζεύουν από το ανοιχτό παράθυρο της κουζίνας.

Κάπου εκεί έξω καραδοκούν όλες εκείνες οι στιγμές που μηρυκάζουν το χθες.

Τους παιδικούς εφιάλτες, τη χαρά της μητρότητας, τα εφηβικά μουδιάσματα, τη μοναξιά.

Εκεί που ο κάθε μικροσκοπικός εαυτός μας ονειρεύεται την απεραντοσύνη της νοημοσύνης του να φλέγεται στα νερά της περισυλλογής του.

 

Τι συμβαίνει αλήθεια;

Μα να που η αλήθεια με βρίσκει να κοιτάζω ακόμη από το ανοικτό παράθυρο της κουζίνας .

Να παρατηρώ τους διαβάτες του μυαλού μου

Που με τη δαχτυλιδένια τους μέση εξωθούν τα όρια μου.

Κι ύστερα;

Ύστερα ανοίγω διάπλατα τα παράθυρα στο φως να μπει να βοσκήσει.

Εραστές στιγμών του σήμερα είμαστε.

Το αύριο άραγε πως θα' ρθει ;

Αλεξάνδρα Κολιγιώτη