ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ / Γιώργος Αλεξανδρής

Ακόμη μία μέρα,
σπούδαγμα αρετής και άσκηση ευθύνης.
Επίγνωση η σεμνότητα κι ο σεβασμός καθήκον,
ο λόγος διαυγής και σύστοιχος της σκέψης,
οι προσφωνήσεις άνθισμα και οι σχέσεις αρμονία.
Χρωματισμοί τα βλέμματα και άσματα το γέλιο.
Και είναι η ζωή, ηλιού βλεφάρισμα και λάμψη.

Ακόμη μία μέρα,
ελαφρότητας κομπασμός και αυθαιρεσίας πνεύμα.
Σαγήνεμα ο ναρκισσισμός και η υψιπέτεια θέλξη,
η ξιπασιά ευλόγημα και οι πανηγυρισμοί γιορτάσι,
η άγνοια προσαρμογή και η αδιαφορία στάση.
Μαυλίσματα οι προτροπές και πλάνη οι αναδείξεις.
Και είναι η ζωή, σκόρπισμα και υποχείρια ζέση.

Ακόμη μία μέρα,
επιτήδευσης φαινομενισμού και αναρρίχησης πλάνο.
Ο καιροσκοπισμός προσήλωση και η επιφάνεια δόξα,
η αξιοσύνη επίκληση και η προσφορά μεγαλοσύνη,
η αυθεντία πρόθεμα και η κληρονομιά συνέπεια.
Ρήτρες οι αντιγραφές και περγαμηνές οι επινοήσεις.
Και είναι η ζωή, προσποίηση κι αναγωγή στο χρέος.

Και τούτη η νύχτα,
σοφίας εράνισμα και αλήθειας μαρτυρία.
Η αίσθηση αναστάτωση και η πεποίθηση τυραννία,
οι προσεγγίσεις πρόταγμα και οι ερμηνείες κρίση,
οι διαψεύσεις έναυσμα και οι βεβαιότητες ανάγκη.
Η αυτογνωσία σύγκλιση και οι ενστερνισμοί διαφάνεια.
Και είναι η ζωή, ανίχνευση και πάθος ισορροπίας.