Όλγα Βότση «Τα ποιήματα, τόμος Α»,Οι εκδόσεις των Φίλων/ Βραβείο Ποίησης έτους 1990

Πληγές γιομάτη, ξέσκλιδη, γυρίζω 
απ' των ανθρώπων τον αχό και γέρνω
στην πόρτα της σπηλιάς μου κι αργοκλαίω.

Φτωχός μαντύς η ταπεινότη μου είναι!

Κανείς δε μ' είδε ουρανική να πλέκω, 
σα λιόγεννη ψυχή, τα ονειρεμένα 
κι αστρόφωτα τραγούδια μου στην άκρη 
της αργυρολιμνιάς.

Κανείς δε μ' είδε,
σα σκιά αλαφριά, μακριάθε ν' ακλουθάω
το βήμα του θεού, στ' αποσπερνό του 
περδιάβασμα, σα βγαίνει ν' ανασάνει 
της γης την ομορφιά και των ανθρώπων! 


Ποιήματα της Όλγας Βότση: http://www.e-poema.eu/dokimio.php?id=159