...
από μας άλλοι υπεύθυνα κι άλλοι ανεύθυνα ταξιδεύουν
...
Τα μάτια μένουν δίχως δάκρυα
κι η καρδιά χτυπά χρονομετρικά˙
αυτό πρέπει για την τέχνη σου:
«κρύα να καις
για να υπάρχεις».
....
Όλ’ αυτά θα τα γράψεις;
Πρέπει όμως να βρεις έναν άλλο τρόπο
- να τα ξαναθυμηθούμε
[έναν τρόπο] σαν της μέρας κάθε φορά που γίνεται καινούργια κι ας είναι η ίδια,
αυτό το ίδιο αν είναι αληθινό είναι πάντα καινούργιο
....
γερνάς φτάνοντας στη συγγνώμη,
κερδίζοντας παράδεισο
ή γερνάς στο άχτι μένοντας
και σε τρώει η κόλαση της φωτιάς
....
Ευλογημένοι κι οι καρποί της γης
και πρώτα ο ανθός
των ματιών και της ξεκούρασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου