Μ’ ἕνα κομμάτι λάσπη λέξεων στὰ χέρια
δίνω σχῆμα καὶ χρῶμα καλοκαιριοῦ στὴν μάζα σου
χαϊδεύοντας ἡδονικὰ τὶς καλλίγραμμες καμπύλες τοῦ σώματός σου
μέχρι νὰ μοῦ μιλήσεις.
Μ’ ἕνα κοχύλι θάλασσα πλέκω χρυσοὺς ἥλιους στὰ γεμάτα φύκια μαλλιά σου.
Πλένω τὸ χαμόγελό σου μὲ τὴν πρωινὴ δρόσο τοῦ καλοκαιριοῦ
ποὺ σταλάζει μέσα στὸ κοίλωμα ἑνὸς μικροῦ βράχου
καὶ ἔχει τὴν μορφή σου σὰν μιὰ θύμηση ἀπὸ παλιά.
Μέσα ἀπὸ τὸν σάλο τῆς θαλάσσης ἀναδυομένη ὀμορφιὰ
χορεύεις ὁλόφωτη μὲ τὸν Πρωτέα συντροφιά,
λικνίζεις μεθυστικὰ τὴν γυαλιστερή σου τὴν κοιλιὰ
χωρὶς κανένα ντύμα ἀγκαλιά, μόνο μὲ τῶν φυκιῶν τὸ νῆμα ἐρωτικά.
[…]
δίνω σχῆμα καὶ χρῶμα καλοκαιριοῦ στὴν μάζα σου
χαϊδεύοντας ἡδονικὰ τὶς καλλίγραμμες καμπύλες τοῦ σώματός σου
μέχρι νὰ μοῦ μιλήσεις.
Μ’ ἕνα κοχύλι θάλασσα πλέκω χρυσοὺς ἥλιους στὰ γεμάτα φύκια μαλλιά σου.
Πλένω τὸ χαμόγελό σου μὲ τὴν πρωινὴ δρόσο τοῦ καλοκαιριοῦ
ποὺ σταλάζει μέσα στὸ κοίλωμα ἑνὸς μικροῦ βράχου
καὶ ἔχει τὴν μορφή σου σὰν μιὰ θύμηση ἀπὸ παλιά.
Μέσα ἀπὸ τὸν σάλο τῆς θαλάσσης ἀναδυομένη ὀμορφιὰ
χορεύεις ὁλόφωτη μὲ τὸν Πρωτέα συντροφιά,
λικνίζεις μεθυστικὰ τὴν γυαλιστερή σου τὴν κοιλιὰ
χωρὶς κανένα ντύμα ἀγκαλιά, μόνο μὲ τῶν φυκιῶν τὸ νῆμα ἐρωτικά.
[…]
Κωνσταντῖνος Γεωργίου, Σὲ πρῶτο πληθυντικό, Ἰωλκός, 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου