«Ο έρωτας της πολυαγαπημένης μου τρέχει στην όχθη του ποταμού.
«Ένας κροκόδειλος είναι κρυμμένος στη σκιά του,
Και όμως μπαίνω στο νερό και δε φοβάμαι το κύμα.
Νιώθω μέσα σ’ αυτό ένα θάρρος αδίσταχτο,
Και το νερό είναι στερεό κάτω απ’ τα πόδια μου, σαν χώμα.
Είναι ο έρωτάς της, που με κάνει δυνατό.
Αυτή είναι για μένα ένα βιβλίο μαγεμένο»
...
«Όταν τη φιλώ, τα χείλη της ανοίγουν
Κι εγώ ευφραίνομαι όπως σαν πίνω μπίρα.
«Ας ήμουν η μαύρη σκλάβα που την περιποιείται,
Θα μπορούσα έτσι να βλέπω ολόκληρο το σώμα της».
(μετάφρ. Ρίτα Μπούμη-Παπά)
**
«Ω, να σε βλέπω,
Είναι για με καλύτερο απ’ το να τρώγω και να πίνω».
(μετάφρ. Ρίτα Μπούμη-Παπά)
**
«μύρον χυμένο τ’ όνομά σου
Έλα να βγούμε αγαπημένε, στους αγρούς
να νυχτωθούμε σε χωριά
Και να μας βρει το χάραμα στ’ αμπέλια…»
(μετάφρ. Γ. Σεφέρη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου