Ο χρόνος επιστρέφει νικητής / Κατερίνα Καλαϊτζάκη

Καθώς ο χρόνος επιστρέφει νικητής
αναμοχλεύει τα χαμένα και τις λύπες
υγρά τα μάτια, κατακόκκινες τουλίπες
σε ποιον θεό άξιζε να θυσιαστείς;

Μικρά συμβάντα ξεχασμένα στο ντουλάπι
δυο καλώς όρισες και μια ζεστή αγκαλιά
κύμα με γνώρισες σε μιαν ακρογιαλιά
χωρίς ντροπή να σου μαθαίνω την αγάπη.

Πίσω σε φέρνουνε του κόσμου οι φωνές
σε μια στιγμή μου έχεις μείνει χρόνια χίλια
πάνω σε μνήμες περπατάς και σε κοχύλια
σ' έρημους δρόμους και σε ώρες αδειανές...