μονίμως χειμώνας / Παρασκευόπουλος Γιάννης

παλινδρομηση ονείρων
και συ εκκρεμές
οι ώρες χάνονται
κυνηγημένες απ την αδιαφορία σου
κλέφτης ο χρόνος
κι η ζωή λιγοστευει
όσο κι αν καλπάζει ο νους
Δεν προφταινει
τα λιβάδια κοκκινησαν
απ το αίμα των αναζητητων της ευτυχίας
και συ πετάς για να φτάσεις πιο μακριά
Άραγε που
Δεν το βλέπεις
Δεν ανθίζει η άνοιξη
μόνιμη εποχή ο χειμώνας