«Ερωτικά ποιήματα» του Γιώργου Παναγουλόπουλου

Ο ποιητής που δε γράφει πια ερωτικά ποιήματα
τάχα ονειρεύεται;
Μπορεί να ταιριάξει ματαιόδοξες λέξεις
σαν έλκηθρα στο χιόνι της μοναξιάς;

Είναι λεπτό το ζήτημα.
Ιδίως όταν τα χρόνια δεν σου κάνουν δώρα
με περιτύλιγμα τον αρωματισμένο άνεμο,
αλλά φεύγουν σφραγισμένα
με το βουλοκέρι των νεκρών !

Μπορεί όμως ο ποιητής, που δε γράφει πια ερωτικά ποιήματα,
ν’ αναζητήσει μια κοινωνική έπαλξη,
για να ξαναπολεμήσει χωρίς αιτία;

Είναι δύσκολο
γιατί ο ποιητής, που δε γράφει πια ερωτικά ποιήματα,
δε γράφει ούτε για το θάνατο.