Νυχτώθηκε για τα καλά τούτος ο άστεγος της γέφυρας.
Τραγούδησε για να γεμίσει το χώρο φωνές.
Ονειρεύτηκε για να χορτάσει την πείνα του.
Στέναξε για να συγκινήσει τις πέτρες.
Χαμογέλασε για να πει πως υπάρχει.
Έκλαψε για τους νεκρούς της τελευταίας πολιτικής επιδημίας
κι ύστερα είπε πως δε θα πέθαινε ποτέ.
Όταν αποκοιμήθηκε
Η απουσία του ήταν αβάσταχτη για το νερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου