ΑΝΟΙΞΗ
Άνεμος ναυαγός λιποψυχά
στων λιβαδιών
την ανθισμένη τρικυμία
ΛΕΥΚΟ
Κάθε πρωί που ξυπνά
Φοράει το λευκό φουστάνι της
Δένει την άσπρη της κορδέλλα
Κι ανεβαίνει χορεύοντας
Στον ουρανό
ΑΓΡΥΠΝΙΑ
Ξαγρύπνησε ο φίλος μου ο γρύλλος
μες στην αργή φθινοπωριάτικη βροχή
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Τόσο φτωχός
που δεν χωρούσε πουθενά
Μόνος λοιπόν κι εξόριστος:
στο θαύμα
Άνεμος ναυαγός λιποψυχά
στων λιβαδιών
την ανθισμένη τρικυμία
ΛΕΥΚΟ
Κάθε πρωί που ξυπνά
Φοράει το λευκό φουστάνι της
Δένει την άσπρη της κορδέλλα
Κι ανεβαίνει χορεύοντας
Στον ουρανό
ΑΓΡΥΠΝΙΑ
Ξαγρύπνησε ο φίλος μου ο γρύλλος
μες στην αργή φθινοπωριάτικη βροχή
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Τόσο φτωχός
που δεν χωρούσε πουθενά
Μόνος λοιπόν κι εξόριστος:
στο θαύμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου