Καίτη Λάμπου- Καραδόντη : Ποίημα

Θανάση Διάκο, που το φως της Λευτεριάς ανάβεις
και συνταράζεται η γενιά, σαν τ' όνομα σου λέει...
Ο τόπος, που μαρτύρησε, προσκύνημα εγίνη
κι εικονοστάσι τούστησε, Ρούμελη, Ρομιοσύνη!...
Προφητικός ο λόγος σου, αλήθεψε η ευχή σου!
Θρεμμέν' από το αίμα σου, πούχε αντρειωμένο σπόρο,
γίγαντες δέντρα εφτάκορφα, από τη γη φύτρωσαν...