«Καθημερινά»: Ποιητική Συλλογή του Κώστα Μίσσιου / 1977 (απόσπασμα)

ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΛΛΟΥΣ

Σταδίου

Πανεπιστημίου

Πατησίων

Τρως με δεκάδες άλλους στα εστιατόρια

Στα self - service

Στα bar

Κάθεσαι δίπλα με δεκάδες άλλους

Στα λεωφορεία

Στα θέατρα

Στα γήπεδα

Σε βλέπουν δεκάδες μάτια

Κάθε λεφτό

Αισθάνεσαι δεκάδες ανάσες πάνω σου

Κάθε λεφτό

Μόνος

Κατάμονος

Στην Αθήνα του 1977

**

ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ανέβα

Κατέβα

Τέσσερις φορές τη μέρα απ’ την Ομόνοια

Τη συνήθισες

Σφηνώθηκαν μέσα σου

– Όπως η βίδα στο ξύλο –

Οι φωνές των μικροπωλητών

Οι ουρές μπροστά στα γκισέ του Ηλεκτρικού

Τα σκουντήματα στις – δήθεν – κυλιόμενες σκάλες

Οι παπατζήδες

Οι ανώμαλοι

Η μπόχα

Κι ούτε που θέλεις πια ν’ ακούσεις

Για καθαρό αγέρα

Για μια ανθρώπινη διαδρομή

Σου έγινε ανάγκη καθημερινή

Ο άθλιος ο χώρος

– Πράγμα που άλλωστε

Ήτανε πάντα

Στόχος τους