Άτιτλο της Ντίνας Γεωργαντοπούλου

Παγωμένος ο καφές στο τραπέζι,
η σχισμή της πόρτας μπάζει ,
μια σησαμιά αέρα διατρέχει τη πλάτη.
Γυαλίζει η κατσαρόλα,μυρίζει πορτοκάλι
η κλειδαριά του τρυγητή αργοπορεί να ξεκλειδώσει
τα βαθύχρωμα ίχνη.
Η καθημερινότητα των κύκλων στα πλακίδια τοίχου,
η ίριδα έχει πάρει τούτο το σχήμα
δεν έχουν το σχήμα της αλλοτρίωσης,
Ένα εύθραυστο φως ακουμπάει το ποτήρι με το νερό
η μεταφερτή γοητεία των καλοκαιρινών καρδιών είναι εδώ
Η αναμονή πάγωσε τον καφέ.
Τίποτα ασυνήθιστο.
Τίποτα συνηθισμένο.