"Ο ηλιος" / Στραπάτσα Ελισάβετ

Μην με κοιτας
το βλεμμα σου
απανω στη φλογα
του προσωπου μου
θα καει
παρατεταμμενα..
Να με αγγιξεις
δεν μπορεις
οχι γιατι η αποσταση
μετραει χρονια τιτανων
αλλα
γιατι ποτε μαζι μου
να συγχρονιστεις
δεν θα δυνηθης,
γαντζωμενος
στην αυτοκυλιομενη γη
αεναος ταξιδευτης του απειρου
Νιωσε με.
Μοναχα ετσι .
Την θαλπωρη μου
αφησε
να σε τυλιγει ολογυρα
στις παγερες στιγμες
των χειμωνων της βιοτης σου
μα και τις ανεμελες ραστωνες
του πυκνου καλοκαιριου σου...
Και για μενα
μη νοιαστεις
μες στο ιερο μου πυρ
θα ανασχηματιζομαι
ζωη να δινω
αψυχο μικρο κομματι
του ουρανου
εγω