ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΧΘΕΣ / Αλεξανδρής Γιώργος

Τίποτα δεν είναι όπως χθες,
αφού απο­δε­χτή­καμε πως δεν ήρθαμε
απ’ το αύριο κι απ’ τις ανατροπές.

Τα όνειρά μας δεν ήταν θύελλα κι αστραπή
ούτε θεών συνω­μο­σία και ξέσπα­σμα ζωής,
παρά μικρές σιω­πές και μόνιμη φυγή.

Και το ταξίδι που κινή­σαμε, μικρό,
γιατί είχε αφε­τη­ρία το τόλ­μημα
και το συμ­βι­βα­σμό προορισμό.

Οι αλή­θειες μας ήτανε στιγ­μές,
ιστο­ρίες που τραυ­λί­σαμε μικρές
κι από­το­μες του μεση­με­ριού βροχές.

Θαρ­ρέ­ψαμε πως περίσ­σευε της ψυχής
κόκ­κινο χρώμα στην πλημ­μύρα της αυγής
κι ακού­σαμε το σκίρ­τημα ως ήχο μουσικής.

Και πλα­νέ­ψαμε το αιώ­νιο, στο βλέμμα,
στις αντο­χές μας χάσαμε τις γιορ­τές.
Είναι το χθες αλή­θεια ‚το αύριο ένα ψέμα.