Σε ασκητική μορφή… / Τεργιακή Στέλλα

Θα Σε συναντήσω και πάλι μέσα στην Άνοιξη της Ψυχής μου,
φορώντας τη μυροβόλα γιορτινή μου στολή.
Θ’ ανάψω το Φως Σου, για να φέγγει στον δρόμο μου,
που έχασα… αποζητώντας τις πλάνες των λανθασμένων μου λογισμών.

Σε προσομοίωσα με «κατανυκτικές απολαύσεις»,
μηδενίζοντας την Αγιότητα της μορφής Σου,
στα πρόσωπα των συνανθρώπων μου
που ηθελημένα ή άθελα, πλαισίωναν την ζωή μου!

Θα Σε συναντήσω και πάλι, Κύριε…
με πλήρη συνείδηση και ταύτιση,
σε ασκητική μορφή … και ταπείνωση,
για να ενωθώ μαζί Σου, τηρώντας τους λόγους Σου.

Θ΄ αγαπήσω και πάλι τον άνθρωπο, Κύριε…
καθάρια κι αληθινά… γιατί ξέρω πια,
πως η δική μου ανάταση κι η ανάταση του κάθε ανθρώπου,
εξαρτάται απόλυτα απ’ τη ροή της Αγάπης, στο έπακρο.

Δεν επιθυμώ να μου δείξεις τους τρόπους, Κύριε…
μου τους έδειξες ήδη, εδώ και πολλούς αιώνες
κάνοντας κύκλους ενσάρκωσης στο χωροχρόνο
της παρουσίας μου εδώ στη γη…και στην ύλη.

Για μια ακόμα φορά, τ ώ ρ α … μου ζητάς αποδείξεις
καλώντας με να αποδώσω το βαρύ τίμημα των αμελειών μου
τηρώντας πλέον το μέτρο «στο άπειρο»…
κι όχι σε αυτό, που εγώ, αυθαίρετα, οριοθέτησα!

Γνωρίζω Κύριε, πως όλα αυτά που συμβαίνουν
είναι αποτέλεσμα των αμελειών μου,
γι’ αυτό η Ψυχή μου, θλίβεται διπλά και πονά βαθιά!

Πάλι Σε πρόδωσα ….
Κι η Νομοτέλεια της ζωής με καλεί να κερδίσω την εξιλέωση
και τον καθαρμό μου, με την δική μου σταύρωση….

Ε γ ώ ο Ά ν θ ρ ω π ο ς, Κύριε…
γονυπετής Σε εκλιπαρώ και δέομαι …
«Μὴ ἀπορρίψης μὲ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου
καὶ τὸ πνεῦμα σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλης ἀπ’ ἐμοῦ».

Με απόλυτη επίγνωση των ανομιών μου,
καταθέτω το βάρος των αμελειών μου και των αντιθέσεων μου εις Σε,
και αναφωνώ … αποτίνοντας στη μορφή Σου,
«’Ημαρτον» … «Σ υ γ γ ν ώ μ η και έ λ ε ο ς»
για πολλοστή φορά,
προσβλέποντας στους κραδασμούς της καρδιάς μου,
που π ά λ λ ε τ α ι αέναα για Σ έ ν α … και την Αγάπη Σου!

‘Αγγιξέ με στο Φως Σου, Κύριε…
για να Σε συναντήσω και πάλι εντός μου,
μέσα στα μύχια της καρδιάς μου…
μακριά απ’ τη φθορά που πλήττει το αγαπημένο Σου δημιούργημα,
και αξίωσέ με να Σε δω με την ολόλαμπρη στολή
της καθαρμένης Ψυχής μου!

Απ την ποιητική  συλλογή «Αέναη γνώση»