ΚΡΙΣΗ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ / Γιάννης Τάτσης

Αηδόνι γλυκομίλητο, στις φυλλωσιές του δάσους,
που γλυκοτραγουδάς στα πλάσματα
με πλείστα φίλτρα λησμονιάς,
πέταξε και φλυάρησε στους άκριτους ανθρώπους,
και ξύπνησε την κρίση τους
απ ’της σπηλιάς τα μαύρα βάθη,
βαραίνει η πλάκα του σκοταδισμού,
που έχει οικοδομήσει,
τυλίγοντας και την ψυχή στο μαύρο πέπλο της ζωής
κι ανέραστους τους άφησε με της ζωής το γέλιο.
Οδήγησε τις σκέψεις τους στην ηρεμία του δάσους,
όπου η γαλήνη της σιωπής
βοηθάει την κρίση να μιλήσει
να ξαστερώσει ο ουρανός,
τους κεραυνούς να διώξουν
να ελευθερωθούν από την κόλαση
και αισιόδοξοι στο περιβόλι της ζωής να ζήσουν.
Να νιώσουν ότι στο φθαρτό,
η δυστυχία παραμονεύει,
όταν η κρίση έχει αφεθεί στο σπίτι των ανέμων.
Μετά ανοίξτε τα φτερά κι ελεύθερα πετάξτε,
μαζί να κελαηδήσετε στης γης το περιβόλι
να ξαναγεννηθούν μες στη ζωή
να ζήσουν τις αλήθειες
να μάθουν πως στ’ αδιέξοδα,
η κρίση
είναι το κλειδί του παραδείσου.

Από την ποιητική συλλογή "Ποιήματα 2002"