«Η Άνοιξη είναι η νεότητα του έτους
και η νεότητα, η Άνοιξη της ζωής»
Γεωργία Σάνδη (1804-1876)
Ήρθαν και πάλι τα πουλιά
κι η Άνοιξη οργιάζει
και η χαρά στα χείλη μας
ροδάνθισε ξανά.
*
Ξαστέρωσε ο ουρανός
κι ο μέρμηγκας δουλεύει
κι η πεταλούδα ανέγνοιαστη
κι η μέλισσα τρυγά.
*
Η Φύση αναθάρρησε,
πήρε ζωή το δάσος
κι η αγελάδα στην πλαγιά
βελάζει όλο χαρά.
Αλλοπαρμένος, πάνανθος,
ο κόσμος πέρα ως πέρα,
πυρπολημένο λιόγερμα
και βράδια πλανερά.
*
Πόσο μας γλύκανε ο καιρός,
ο ήλιος, τα βουνά μας,
ο κάμπος και ο ουρανός,
τα σπίτια κι η καρδιά μας...
*
Ας ήταν, Θεέ μου, η Άνοιξη,
Που ήρθε και πάλι ηλιόχαρη,
στον κόσμο Σου π΄ αγάπησες
και πόνεσες, να είναι παντοτινά.
ο κόσμος πέρα ως πέρα,
πυρπολημένο λιόγερμα
και βράδια πλανερά.
*
Πόσο μας γλύκανε ο καιρός,
ο ήλιος, τα βουνά μας,
ο κάμπος και ο ουρανός,
τα σπίτια κι η καρδιά μας...
*
Ας ήταν, Θεέ μου, η Άνοιξη,
Που ήρθε και πάλι ηλιόχαρη,
στον κόσμο Σου π΄ αγάπησες
και πόνεσες, να είναι παντοτινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου