Στου Αιγαίου τα γαλάζια κύματα,απλώνει
το σώμα της η μέρα,γοργόνες και νύμφες
πλεούμενες,βουτούν στην ψυχή του νερού,
απιθώνουν τα δαχτυλίδια σαν τα μάτια
τους στο πρόσωπο ενος καθρέφτη,και
κρατούν τ’ουρανού το κατάρτι…
Περιμένουν τους υποψήφιους γαμπρούς
και κάθε τόσο γέυονται γάλα που ρέει
άφθονο,παραπέρα στέκει ολόλευκο ένα
πανέμορφο ξωκλήσι,ευοδιάζοντας
θυμίαμα…
Οι βράχοι σαν ώμοι κουρασμένοι
κουβαλούν επάνω τους τις νύμφες,
σε κρυφούς αιγιαλούς τραγουδάνε
άσματα αγάπης…
Η μέρα περπατά πάνω στ’ούρανου
το πεζοδρόμιο και τα μαλλιά της
φέγγουν χρυσοκίτρινα κομμένα
λουλούδια πλάι στην αμμούδια
αιγαιοπελαγίτικου χορού…
Μανόλιες,ορχιδέες,κρίνα και
πασχαλιές μια γιορτή θαμπώνουνε
της μέρας τις αγκαλιές…Νερό τρεχούμενο
λούζει τα δέντρα και σκεπάζει τη φύση
Μύρισε καλοκαίρι,καίρος για αρραβωνιάσματα
στου Αιγαίου το μεσημέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου