Σελίδες

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Ο ΕΠΟΚ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ /Ζανιδάκη Άννα



Πριν χρόνια θα ταν κάπου τέσσερα
Είδα στιγμές να υπάρχουν
Φιλίας και νοιαξίματος
Αληθινές θε να ρθουν.

Είπα και μονολόγησα
Σαν αντίκρυσα στην πόλη
Αυτή που με αγκάλιασε
Με ζέση και είναι όλοι .

Γραφής μου συναπατήματα
Τα γεύονται τα θέλουν
Τα ζητούν και εγώ απλά
Με ταπεινότητα τους τα προσφέρω.

Αρχή αξία ιδανικό
Να δείχνω και να είμαι
Σεμνή με δέος να κοιτώ
Την πέννα μου να είναι α.

Τάλαντο εκ Θεού
Να ναι οι γραφές μου 
Εμπνεύσεις και επιρροές
Οι όμορφες αγνές μου .

Σκέψεις που κάνω συνεχώς
Για όλο τούτον τον κόσμο
Η αλήθεια του να αναπηδά
Και να ευψδιάζεται με δυόσμο.

Σύλλογος περίτρανος
Είναι και το φωνάζω
Με τον ΕΠΟΚ εγώ μαζί
Τα πάντα τα δαμάζω.

Πρωτεργάτης στέκεται
Τίμιος και άρχοντας 
Γραφών και κριτηρίων μας
Στελεχών του πλουτοκράτορας.

Γιατί το ξέρω το φρονώ
Σημασία και τιμή μας 
Είναι το αξίωμα το ύψιστο
Να χουμε στην ψυχή μας.

Το τι θέλει τι ζητά 
Ο καθένας και η καθεμία
Είναι αρχές ιδανικά 
Του νου μας η ευταξία.

Μαζί θα περπατώ
Χέρι χέρι θα αντικρύζω
Θαυμαστές πέννες εδώ
Να με καλοτυχίζω.

Φιλίες εγεννήθηκαν
Ανθρώπινες μ αλήθεια
Γιατί είμαστε ντόμποροι εμείς
Δεν έχουμε την καρδιά μας για συνήθεια.

Οτι χτυπήσει στέκεται
Μ αλήθεια και με θάρρος
Οτι φανεί βασίζεται
Στης φιλίας μας το φάρο.

Απονομές που γίνονται
Φαίνονται να ανάβουν
Τα φώτα εκεί της προσμονής
Δικά μας να στεγάζουν

Κάθε γραφής αναλαμπή
Κάθε νου διάβημα
Γινεται μέσα στη ζωή
Του χρόνου το προβάδισμα.

Να μας βρίσκει εμάς γερούς
Κανόνες να τηρούμε
Και με υγεία και με χαρά
Το Καλοκαιράκι το ευλογημένο ,να τα ξαναπούμε

1 σχόλιο: