ΓΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΟΥ / Βυζαντίου Φιλαρέτη

Γη των πατέρων μου αθλία
Γη των προγόνων μου αγία
Με θάβεις στη σάρκα σου
μου ξεκοιλιάζεις κάθε νύχτα τη Μνήμη
Μασάω φιλώντας το χώμα σου
λάσπη φτιάχνω
και πλάθω το άδηλο μέλλον σου

Σου ψιθυρίζω ερωτόλογα
άσπλαχνα
Μου τά' χεις ξερριζώσει άλλωστε
Δεν έχω οικτιρμούς να σου δώσω
Μόνον κραυγές

Μ' ακούς;
Είμαι η πνιγμένη της λίμνης του πασά
Του Αλή η ματωμένη ανέφικτη ηδονή
Είμαι η άγια σου πνοή και λαύρα
Και θα σε ευλογώ εις τους αιώνες
Μέσα από τη λάσπη
Μέσα από το έρεβος
Μέσα από τον Άδη
Με τη ρομφαία του Φωτός να σφάζει την Ιστορία σου

(Φ.Β. 170325 ''ΠΥΡ ΕΣΩΤΕΡΟΝ'' 2018 εκδ. ΚΥΜΑ )