ΔΙΑΔΡΟΜΗ / Μαρία Γκουτζαμάνη

Περπατώ μηχανικά…

Ο καπνός του τσιγάρου ακονίζει τις σκέψεις μου.

Μνήμες από ανείπωτες λέξεις του χθες

τυραννούν το μυαλό μου.

Δολοφόνοι του έρωτα σε πισώπλατο χτύπημα...

Εκλιπαρώ τη βροχή να μουσκέψει την ψυχή μου,

καθώς τα μάτια μου αρνούνται πεισματικά το δάκρυ.