Γέμισε άνοιξη.../ Ανθήλης Τάκης

Tώρα που η σιγανή βροχή

της παλιάς μας γειτονιάς

δακρύζει θλιμμέν

στα κλειστά μας τζάμια

και μουσκεύει κρυφά τις καρδιές μας.

Τώρα που η μοναξιά μας

ανήμπορη μπροστά στο τίποτα 

δεν έχει άλλους δρόμους φυγής

έρχεσαι εσύ

φορτωμένη χιλιόχρωμα λουλούδια

και γεμίζεις άνοιξη

τον μικρό μας κήπο...