Το πρωινό σχεδόν ανήλιαγο,
στάλες του δάσους
φιλούν τα κόκαλά μας.
Από το σπήλαιο εξέρχεται άγγελος
με μακριά μαλλιά,
και το ένα της πόδι άνισο, το βήμα της τσακίζει.
Σαν νέο παιδί μάς φανερώνεται,
πράσινο το παλτό της, κόκκινη η φούστα,
στις κάλτσες της γεννιέται η φάτνη της Βηθλεέμ,
ζώα στοργικά στους αστραγάλους της
αχνίζουν θέρμη.
Ο θεός των προφητών ήταν ο εξαρθρωμένος
άνθρωπος που ανέτειλε στον κόσμο.
αναδημοσίευση από: https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/13407-new-christmas-poems
στάλες του δάσους
φιλούν τα κόκαλά μας.
Από το σπήλαιο εξέρχεται άγγελος
με μακριά μαλλιά,
και το ένα της πόδι άνισο, το βήμα της τσακίζει.
Σαν νέο παιδί μάς φανερώνεται,
πράσινο το παλτό της, κόκκινη η φούστα,
στις κάλτσες της γεννιέται η φάτνη της Βηθλεέμ,
ζώα στοργικά στους αστραγάλους της
αχνίζουν θέρμη.
Ο θεός των προφητών ήταν ο εξαρθρωμένος
άνθρωπος που ανέτειλε στον κόσμο.
αναδημοσίευση από: https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/13407-new-christmas-poems
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου