*
*
Μέσ᾽ στό κρυστάλλινο κρανίο μου λάμπουν τ᾽ ἄστρα
Λιλιπούτεια θηλυκά περιίπτανται,
προωθούμενα ἀπ᾽ τά φλογοβόλα μουνάκια τους
μέσα στή νύχτα -βούφ! τά νέφη ἀναφλέγονται.
*
*
Στόν καθεδρικό τοῦ St Paul οἱ διασωθέντες,
ἁλιεύουν μέσ᾽ στά χάσκοντα στόματά τους
ἀνασύρουν κάτι κόκκινα ψάρια
Βλέπω ψηλά στόν θόλο, μετάρσιο τό κορίτσι μου
φρρ.., ἀμέτρητα φτερά πεταλούδας στό κορμί της
στροβιλιζόμενοι γαλαξίες καταρρέουν,
στά μάτια της ἀπ᾽ ὅπου προῆλθαν
Τότε ἀπ᾽ τήν χαραμάδα τῆς θύρας εἰσορμᾶ,
μιά ἀγέλη μικροσκοπικῶν βυσσινί βισώνων.
*
*
Οἱ πιστοί καταβροχθίζουν τή γῆ τόν ναό
τά σώματά τους συσπῶνται συνθλῶνται στό κενό
ἐκκρίνουν τήν οὐσία ἑνός καινούργιου κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου