Αποθεραπεία / Αναγνωστόπουλος Γιώργος

Ένας – ένας οι συγγενείς, κρατώντας στα χέρια τους άνθη μιας χρήσεως,

έμπαιναν στην μεγάλη κόκκινη κάμαρα ανυπόδητοι,

περπατώντας διστακτικά και με μεγάλη προσοχή,

καθώς αμέτρητα μικρά κομματάκια – θραύσματα απ’το τελευταίο του δηλητηριώδες όνειρο

ήταν σκορπισμένα ολόγυρα, παντού.

Αμίλητοι, πήραν τις θέσεις τους, γύρω απ’ το κρεβάτι...

― «Τώρα μπορούμε να του βγάλουμε τους επιδέσμους απ’ τα μάτια»

είπε ο γιατρός και γυρίζοντας ταυτόχρονα τον ηλεκτρικό διακόπτη στον τοίχο, γέμισε το δωμάτιο

με φως ιλαρόν και μυριάδες νουθεσίες,

διδαχές και παραινέσεις....

αναπτυγμένες με φροντίδα στα αρχαία θερμοκήπια της ζωής...