Νομίζω σε είδα. Σε είδα να κινείσαι,πίσω απ’ το λαχάνιασμα της ανάσας μου που σώθηκε, στο βάθος της λαλιάς που δεν μπόρεσα να αρθρώσω. Χάθηκες στη δίνη του πανικού της στιγμής, στην πίκρα της ανάμνησης που κατάπιε τη γαλήνη μου. Με μάτια ορθάνοιχτα,είδα ξανά το σκοτάδι που σε έκρυψε και το αντίο που μας κατάπιε. Χρόνια άδεια, ζωή χωρίς όνειρα, ζωή χωρίς ελπίδας τιτίβισμα, ζωή χωρίς αγάπης ζέσταμα. Ζωή χωρίς ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου