Όλοι αποστρεφόμαστε κοινό προορισμό μας
είτε πατάμε σε βουνό ή σ’άγονο νησάκι.
Σαν Οδυσσέας ψάχνουνε να βρούμε την Ιθάκη,
σώοι να πιάσουμε στεριά με το βηματισμό μας
Το μέλλον πούνε άγνωστο, με πόθο κυνηγάμε,
πόσα λεφτά θα μάσουμε, τι θα βρεθεί να φάμε.
Τους νόμους της ,η φύση στυγνά θα εφαρμόσει
και ευλογάμε ένα Θεό ζωή να ξαναδώσει.
Ο δίκαιος ,θαρρώ, Θεός, αδέκαστος είναι Αριθμός,
αφού ,περάσαν χρόνια δις τον άνθρωπο να φέρει
πάνω στη γη, να χαίρεται μα και να υποφέρει.
και να τον αφανίσει σαν άχρηστος γίνει σταθμός.
Κι’ευχή μένει και κάνουμε να σταματούσ’ ο χρόνος,
έστω και αν με τη χαρά πιότερος είναι’ ο πόνος.
Τρέχουμε για να πιάσουμε τη δόξα στη στροφή,
ακούσια στο σκότος στοχεύομε την επιστροφή .
Κι’ όσο ο Θεός στον άνθρωπο ζωή θέλει να δίνει.
Επιστροφή στο Μέλλον πάντα θάναι η πορεία,
των γόνων που γυρίζουνε μ’αγάπη ή με βία,
μέχρι το Μέγα Ενα ρίξει τη γης, σ’ αλγόριθμων τη δύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου