Ήταν βραδιά μες στη βροχή,
που έφυγες και έχω μείνει μοναχή,
με έναν κεραυνό να σχίζει
την ψυχή μου που δακρύζει.
Πλημμύρισε το δάκρυ τη γραφή
και έχω μείνει πάλι σκεπτική,
με ένα μολύβι και χαρτί
στης μοναξιάς μου το κρεβάτι.
Θέλω να σου γράψω γράμμα
με δυο λόγια απ’ την καρδιά,
μα το αίμα μου δεν τρέχει,
πάγωσε στην ερημιά.
Σαν πουλί θα φτερουγήσω
μες στην αγκαλιά σου να βρεθώ,
με τα λόγια της ψυχής μου
για να σου φωνάξω, σ’ αγαπώ.
Γύρισε, γύρισε κοντά μου, γύρισε
πάντοτε θα σε αγαπώ
και του χωρισμού τον πόνο
θα γιατρέψουμε οι δυο.
Από την ποιητική συλλογή "Γη των Ελλήνων"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου