Ο δρόμος προς το φως / Νικολακόπουλος Σωτήρης

Οι επιθυμίες με πηγαίνουν εκεί που φτάνει ο πόθος
με ταχύτητα μ’ φέραν στου νου το δρόμο.
Εκεί οδηγήθηκα,
κι οι επιθυμίες ήρθανε.
Μπροστά μου κόρες προπορεύονταν σε αρμα χρυσαφένιο
με πυρωμένους τους τροχούς,
καθώς εγκατάλειπαν τη νύχτα
προς το φως.

Ψηλά στον ουρανό
είναι οι πύλες της νύχτας και της μέρας
με σύρτες απανωτούς και σφήνες φυλαγμένες.
Εκεί είναι η αλήθεια….

Μιλώντας με περίσκεψη και λόγια αρμονικά,
καθώς οι ολοχαλκοι άξονες γύριζαν τους τροχούς,
οι πύλες άνοιξαν
οδεύοντας στο φως.

Θεϊκή απεραντοσύνη

ψυχικό διανοητικό άλμα,
εσωτερικές δραστηριότητες.
Αγωνιώδης θέληση για αλήθεια,
πάσα ζωή ζωογόνος,

νέο φως.
Ο θείος σπινθήρας εντός της ψυχής
που την σκέπασα με άσπρες μαργαρίτες.
Ηχούν καμπάνες στο θρόισμα των φύλλων,
ουράνια μουσική, συνθήματα της φύσης.