Επίγειος παράδεισος όλη η ύπαρξή σου
Σαν κύμα άγριο ο τρόπος που μ’ αγαπάς
Απαλό νερό το κάθε φιλί σου
που ξεπλένει της ψυχής κάθε αμαρτία.
Μοναδικός προορισμός των ματιών μου ο τρόπος που με κοιτάς
Σαν δροσερό αεράκι οι παλάμες των χεριών σου
ταξιδεύουν σε κάθε εκατοστό της ύπαρξή μου.
Το δέρμα σου στο χρώμα του κυκλάμινου
Καθώς δύει ο ήλιος
αναδεικνύει το μοναδικό χρώμα των σαρκωδών χειλιών σου
Μιας ονειρεμένης νύχτας
παραμένω ετούτου του έρωτα φύλακας.
Χρόνια τώρα των παθών μου δέσμιος
Ευωδιάζουν στην αγκαλιά σου λουλούδια ενός χειμώνα επώδυνου
Ο έρωτας στο λαιμό σου σαν άρωμα τριαντάφυλλου
Στο χρώμα του έναστρου ουρανού τα μάτια σου
που δείχνουν το δρόμο σαν το σεληνόφως
και φωτίζει μεμιάς της ψυχής μου το έρεβος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου