Της γης η αφήγηση / Μαυρομουστακάκης Μάνος

Στα παιδιά της

που διαρκώς τη ρωτούσαν

ξεκίνησε να αφηγείται.

Πόλεμος  γιατί  όλα  πόλεμος

Ειρήνη  γιατί  χρόνος  να  στοχάζεσαι

Φωτιά  γιατί  οδύνη

Πάγος  γιατί  μοναξιά

Ποτέ  για  το  δέος  του  θανάτου

Πάντα  για  το  δέος  του έρωτα

Ζωή  γιατί  φως

Ζωή  γιατί  κοιτώ

Ζωή  γιατί  κοιτώ  ως ποίημα

Και τα παιδιά μεγάλωναν

Και η αφήγηση  καλά κρατούσε

Και τα παιδιά έφευγαν

Με την επίγευση της για διαβατήριο.