Στο ξωκλήσι / Γεροντούδη Λ. Παυλίνα

Στης ερημιάς μου το ξωκλήσι,
κουβέντα ανιαρή πιάσαν οι μνήμες.
Ξεχύθηκαν μέσα απ' της σκέψης τις κατακόμβες
και φορτισμένες περίεργα, 
συνωστίζονται πάνω στον ήδη χωνεμένο χρόνο.    
Φλυαρούν ζωηρά, ακατάπαυστα, ρωτάνε διάφορα.
Δεν έχω απαντήσεις.
Το ποτάμι ταξίδεψε.
Χάθηκε  αδιαμαρτύρητα
μέσα στης θάλασσας τον υδάτινο όγκο.     
Κύλησε πότε θυμωμένο,
και πότε ξέφρενα χαρούμενο.  
Ελάχιστα είναι τα απόνερα 
που λιμνάζουν τώρα πριν την εκβολή.
Στης ερημιάς μου το ξωκλήσι,
καρτερώ τον οδοιπόρο 
που θα απαντήσει σε όλα τα ερωτηματικά.