ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΒΟΡΚΑ
--------------ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ--------------------
Ταξιδιάρα η ψυχή,αρχίζει τό ταξίδι,
μπαίνει στή βάρκα μονομιάς,
στόν δρόμο είναι ήδη.
Ανοίγει τά παννιά της,
στά πέλαγα αρμενίζει,
η αλμύρα τής θάλασσας,
ποτέ δέν τήν φοβίζει.
μπαίνει στή βάρκα μονομιάς,
στόν δρόμο είναι ήδη.
Ανοίγει τά παννιά της,
στά πέλαγα αρμενίζει,
η αλμύρα τής θάλασσας,
ποτέ δέν τήν φοβίζει.
Ψάχνει λιμάνι όμορφο,
γιά ν´αγκυροβολήσει,
σέ θάλασσες πλέει,σ´ανοικτά,
μα τά σχοινιά,δέν λέει να τά λύσει.
Τί να γυρεύει άραγε;ποιά θάλασσα μισεύει;
καί τής βάρκας τά παννιά,ό άνεμος μπερδεύει;
Μήπως μιά θάλασσα ονειρεύεται,εις τού Βορκά τά μέρη;;;
γιά ν´αγκυροβολήσει,
σέ θάλασσες πλέει,σ´ανοικτά,
μα τά σχοινιά,δέν λέει να τά λύσει.
Τί να γυρεύει άραγε;ποιά θάλασσα μισεύει;
καί τής βάρκας τά παννιά,ό άνεμος μπερδεύει;
Μήπως μιά θάλασσα ονειρεύεται,εις τού Βορκά τά μέρη;;;
Θάλασσα τού Βορκά,θάλασσα αγριεμένη,
η ψυχή σέ λαχταρά,θάλασσα λατρεμένη!
Κοντά σου θέλει γιά να ρθεί,κοντά σου νά αράξει,
καί με τή πρώτη τή ματιά,μέσ´τά γαλάζια τά νερά,
τό πρόσωπο της νά κοιτάξει!
Τό είδωλο της σαν θα δεί ,θα βαριαναστενάξει!
η ψυχή σέ λαχταρά,θάλασσα λατρεμένη!
Κοντά σου θέλει γιά να ρθεί,κοντά σου νά αράξει,
καί με τή πρώτη τή ματιά,μέσ´τά γαλάζια τά νερά,
τό πρόσωπο της νά κοιτάξει!
Τό είδωλο της σαν θα δεί ,θα βαριαναστενάξει!
Στήν γλώσσα της θα τής μιλά,
κι αυτή θα απαντάει,
τά κύματα στούς βράχους της,
θα γλύφει,θα φιλάει!
κι αυτή θα απαντάει,
τά κύματα στούς βράχους της,
θα γλύφει,θα φιλάει!
Τούρκοι σου εμόλυναν,τά γαλανά νερά σου,
μα πάλαι αντιστέκεσαι,κρατάς τήν ομορφιά σου!
Δαντελωτές ακρογιαλιές,τό κύμα ν´αργοσβήνει,
τήν αμμουδιά,μ´άσπρη κλωστή,να τήν κεντά,
δαντελωτό ποδόγυρο ν´αφήνει.
μα πάλαι αντιστέκεσαι,κρατάς τήν ομορφιά σου!
Δαντελωτές ακρογιαλιές,τό κύμα ν´αργοσβήνει,
τήν αμμουδιά,μ´άσπρη κλωστή,να τήν κεντά,
δαντελωτό ποδόγυρο ν´αφήνει.
Καθρέφτης τού ήλιου θα γινεί,
καί θα τήν ζωγραφίσει,
τά χρώματα τού δειλινού,
πού πάει γιά να δύσει.
Ολόλαμπρο διάδρομο,
ό ήλιος σχηματίζει,
μέσ´τά γαλάζια τά νερά,
χρυσός καί λαμπυρίζει!
καί θα τήν ζωγραφίσει,
τά χρώματα τού δειλινού,
πού πάει γιά να δύσει.
Ολόλαμπρο διάδρομο,
ό ήλιος σχηματίζει,
μέσ´τά γαλάζια τά νερά,
χρυσός καί λαμπυρίζει!
Η ψυχή θ´αγαλλιαστεί,τό θέαμα θά νοιώσει,
καί μιά ευχή από καρδιάς,πώς θα τήν λευτερώσει!
Ταξίδι ατελείωτο,μέ βάρκα τήν ελπίδα,
η ψυχή πονά,θα ξαναδεί άραγε ελεύθερη πατρίδα;
καί τή γαλάζια θάλασσα να λαμπυρίζει όμορφα,
κάτω από τό φωτοστέφανο,τού ήλιου τήν ηλιαχτίδα;
καί μιά ευχή από καρδιάς,πώς θα τήν λευτερώσει!
Ταξίδι ατελείωτο,μέ βάρκα τήν ελπίδα,
η ψυχή πονά,θα ξαναδεί άραγε ελεύθερη πατρίδα;
καί τή γαλάζια θάλασσα να λαμπυρίζει όμορφα,
κάτω από τό φωτοστέφανο,τού ήλιου τήν ηλιαχτίδα;
24 Αυγούστου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου