ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ / Ζωχιού Λυγερή

(για την Σιλένα)

Μες την καρδιά

πολλά σημάδια σκάλισαν οι χείμαιρες κι οι Ποσειδώνες

Σε ξέρες άνυδρες σχεδία τσακισμένη

κι ο κάθε τσαρλατάνος  πειρατής

κούρσευε και γονάτιζέ την

Το διάφανο γυαλί της εμαράζωσε και θάμπωσε σιγά σιγά

Άνεμοι και παγωνιά βροντοφωνάζανε

τη νίκη τους

πάνω στο άψυχο κορμί της

Σκυλιά και ύαινες στριφογυρνούσανε και γλύφονταν

να απολαύσουνε τον θάνατό της

Κι ο νους μονάχος του

εκοίταζε τον ουρανό

για μια λυτρωτική ανάσταση

                                                                                                               

Μα πουθενά

Άδεια αγκαλιά, ξυπόλητη αγάπη σε κοφτερά ακόνια

Στο έρεβος της άδικης χαράς

και του εκατόχερου άδικου

Μια ιστορία και αυτή

Mια ιστορία μοναχά

Για να την λένε  κάνα δυο και να περνά η ώρα  

Mια ιστορίa ...

Λ.Ζ.

*Πίνακας της Λυγερής Ζωχιού