Πηλον μεν είναι πάντας ανθρώπους ενα
και χουν τον αυτόν, άλλα και ψΰσιν μίαν,
τελεΐν δέ πως ανισον αύτοΐς τον βίον ; (στίχ. 2-4).
Έν μεν χιλίοις πλουσίοις ή μυρίοις
είς δυστυχήσας συγκάτεισι τοις κάτω,
εν δ' αΰ πένησιν άθλίοις τρισμυρίοις
τρεις εύπραγοϋσι και γίνονται των άνω (στίχ. 9-12).
και χουν τον αυτόν, άλλα και ψΰσιν μίαν,
τελεΐν δέ πως ανισον αύτοΐς τον βίον ; (στίχ. 2-4).
Έν μεν χιλίοις πλουσίοις ή μυρίοις
είς δυστυχήσας συγκάτεισι τοις κάτω,
εν δ' αΰ πένησιν άθλίοις τρισμυρίοις
τρεις εύπραγοϋσι και γίνονται των άνω (στίχ. 9-12).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου